Adem halen

Ook kinderen hebben wel eens (of wat vaker) gevoels-uitbarstingen. Je kent het vast wel.

Je bent net lekker aan het spelen, als je kleine broertje je met z'n speelgoed op je hoofd slaat

Wat doe je dan ?


Denk er maar even over na.


Waarschijnlijk wordt je boos, scheld op je broertje, duwt hem misschien nog aan de kant en wat gebeurt er ? Meestal begint hij dan te huilen, en schreeuwt naar papa en mama.
Die komen er dan aanrenne, en je kleine broertje beschuldigd je omdat je op hem hebt gescholden en hem hebt weggeduwd. Je verdedigt je verontwaardigd en zegt, dat hij is begonnen omdat hij je met z'n speelgoed heeft geslagen.

Dan wordt er heen en weer gescholden, moet er veel worden gepraat en gehuild, en aan het einde van het liedje is iedereen er van ondersteboven.

Waar was er een mogelijkheid, om het niet zo ver te laten komen ?

Als je kleine broertje (of zusje natuurlijk, of een vriendje of vriendinnetje) je niet had geslagen was er niets gebeurd.

Maar als je niet meteen boos was geworden, was er ook niets gebeurd.

Hoe doe je dat, niet reageren op het gevoel van boosheid dat je dan in je voelt opkomen ?

Een prima manier is, eens diep adem te halen. Daarmee maak je een beetje tijd, en kun je nog even snel nadenken en misschien tot de conclusie komen, dat een boze reactie alles nog veel erger maakt en eigenlijk niets oplevert.

Dat kan natuurlijk alleen, als je al vaker over zulke situaties hebt nagedacht, en weet waarom het goed is om je wat terughoudend op te stellen en niet meteen te beginnen met schelden en slaan.

Je kunt het beste je ouders en opa en oma vragen of ze met je samen kunnen nadenken over situaties waarin zulke woedeaanvallen kunnen ontstaan. Dat kan erg leuk zijn ! Samen kun je dan bespreken, hoe je je in zo'n situatie en op zulke momenten het beste kunt gedragen.

Waar je vaak over nadenkt, wordt steeds makkelijker in je leven.