Andrea Liebers van Buddhakids.de ontmoette niet lang geleden in België een heel bekende boeddhistische meditatie-leraar. Hij heeft in het Tibetaanse centrum "Benchen Puntsog Ling" een cursus geleid. Zijn naam is Sangye Nyempa Rinpoche.
Hij is in 1963 in het kleine koninkrijk Bhutan geboren. Dat ligt midden in de Himalaya's. Sangye Nyenpa groeide in Rumtek (in Noord India) in een klooster op.
"Vond U dieren leuk toen U een kind was?"
Ik was gek op dieren. Ik speelde vaak met dieren en gaf ze te eten. Ik had een kat, een hond en drie koeien.
"Had U koeien als huisdieren?"
Ja, ze gaven melk. Ik vond ze lief en miste ze zelfs als ze er niet waren. Ik mis ze nog steeds.
"Bent U thuis of in een klooster opgegroeid?"
In een klooster. Toen ik drie was, verliet ik mijn thuis.
"Had U dan geen heimwee?"
Nee, eigenlijk niet. Ik had een soort vervang-ouder, Lama Tenam. Hij is nog altijd bij me en begeleidt en helpt me op mijn reizen. Toen ik drie jaar in een klooster was, kwam hij me voor het eerst bezoeken, ik was toen zes jaar.
"Was U in het klooster een buitenbeentje?"
Nee. Als kind had ik heel veel vrienden. Ik speelde vaak samen met ze en haalde kattekwaad uit.
"U bent monnik geworden en een geleerde boeddhistische leraar. Was dat altijd al Uw wens, of wou u vroeger iets anders worden?"
Soms wou ik wel wat anders worden. Ik vond mijn monniken-school soms best wel saai. Altijd maar rituelen leren en teksten uit je hoofd leren. Soms was ik ook verdrietig. Maar meestal was alles wel ok met me.
Ik had altijd al het gevoel dat ik anderen wilde helpen. Als ik geen monnik zou zijn geworden was ik wel graag ingenieur geworden. Of advocaat of rechter vond ik ook wel interessant. Dokter was ik ook graag geworden. Medicijnen studeren leek me wel wat. Ik lees nog altijd, als ik tijd heb, medische boeken en probeer verder te leren. Wat me het meest interesseert is neurologie, dus hoe de hersenen en zenuwen werken. Daarnaast vind ik het ook erg interessant, hoe het hart werkt. Ik zou graag arts voor hartkwalen geworden.
"Wanneer bent U begonnen met mediteren?"
Echt serieus pas toen ik 26 was. Daarvoor heb ik veel boeddhistische filosofie gestudeerd. De "wortelteksten" heb ik uit mijn hoofd geleerd toen ik 6 was. Toen ben ik ook begonnen met het bestuderen van de rituelen. Toen ik ongeveer 14 was, ben ik begonnen regelmatig en serieus te mediteren op mijn adem.
"Ging U vroeger naar een normale school?"
Ja, drie jaar, van mijn 14e tot mijn 16e ging ik in Rumtek naar school, die was buiten het klooster. Ik heb daar Engels, wiskunde en andere vakken geleerd.
"Vond U het leuk om te leren?"
Ja, erg leuk. Ik vond natuurkunde, kosmologie en studie van het heelal altijd erg spannend. Maar ook biologie vond ik interessant en spannend. Ik was best wel goed op school. Ik las graag science fiction boeken, zelfs toen ik naar de klooster-school ging.
"Had U vroeger ook speelgoed om mee te spelen?"
Ja, ik had veel speelgoed autootjes, en speelde met pistolen en geweren.
"Had U vroeger ook normale kinderboeken, en boeken met plaatjes?"
Niet zo veel. Op de school in het klooster hadden we een drukke agenda, en er bleef niet veel vrije tijd over voor andere dingen.
"Wat vindt U, als volwassene: wanneer kunnen kinderen mediteren en waarmee kunnen ze dan beginnen?"
Wanneer ze er zich voor interesseren en het kunnen, dan kunnen ze er mee beginnen. Het beste voor kinderen is het om met meditatie op de adem te beginnen.
Ik denk dat het kinderen een goeie start in hun leven kan geven, het kan ze rust en kracht geven, en helpen als er problemen zijn of als ze tragische dingen meemaken. Ze kunnen dan beter met zulke dingen omgaan.
