Lieve ouders,
als jullie dit lezen, dan hebben jullie vast met kinderen en Boeddhisme te maken. Waarschijnlijk gaat het jullie net als veel andere volwassenen die hun kinderen met de boeddhistische leer willen opvoeden, maar niet zo goed weten hoe je dat het beste kunt doen. Boedha en Boeddhisme hebben pas sinds kort hun intrede gedaan in het Westen, en er zijn nog geen volledig geteste concepten over opvoeding en meditatie met kinderen. Alles is in beweging wat dat betreft, en in de experimentele fase.
Er is dus een leegte die hier nog moet worden gevuld. Om die tijd te overbruggen wil ik hier informatie en tips verzamelen, die bij de boeddhistische opvoeding houvast kunnen bieden. Natuurlijk kan ik me hierbij niet beroepen op volledigheid.
Een goed voorbeeld neerzetten
Uiteraard is het het best, als je een goed voorbeeld bent voor je kinderen. Kinderen imiteren! Dat betekent dat je niet moet schuwen om je kinderen te laten zien dat jullie (regelmatig) mediteren. Als er genoeg plek in de woning is, richt dan een "gezins-altaar" in. Dat kan een kastje zijn, waar een Boeddha-beeld op staat, een Thangka aan de muur, of een tafeltje met offerschaaltjes en Boeddha-beeldjes. Als je deze plek als meditatie-plek voor het hele gezin inricht, kun je proberen daar geregeld te mediteren. Dat hoeft niet lang te zijn. Vijf of tien minuten zijn voldoende. Het belangrijkste is, dat je probeert het een vast patroon te geven. Kinderen houden van vaste rituelen.
Samen mediteren
De basis voor elke spirituele ontwikkeling, misschien wel van elke ontwikkeling, is, dat kinderen (en volwassenen) leren gedachten te ordenen. Daarbij helpen korte meditaties. Ik heb een kleine gezins meditatie, die je hier kunt nalezen.
Jullie kunnen natuurlijk ook de Berg-meditatie of de gouden licht meditatie samen met de kinderen doen.(zie het kopje "Doen").
Medegevoel verlangen – Praten over lijden
Medegevoel is net zo belangrijk. Dat betekent dat je er met je kind uitgebreid over praat als ze iets hebben beleefd, waar mensen of dieren geleden hebben. Praat er over, dat elk levend wezen zonder leed wil leven, en dat het daarom ook belangrijk is insecten en kevers geen pijn te doen, net als grote dieren en andere mensen.
Als je kind iets ergs heeft meegemaakt, probeer hem of haar dan aan de hand van oorzaak en gevolg uit te leggen wat er gebeurd is. Waarom heeft dat kindje me geslagen? Was het gefrustreerd? Waarom?
Probeer bij je kind niet te veel (onnodige) wensen te wekken, en vervul vooral niet alle wensen van je kind, zodat het al vroeg begint om een frustratie-tolerantie te beoefenen.
Inspirerende artikelen met betrekking tot opvoeding en meditatie vind je hier links onder de verschillende kopjes.