Zo wordt Boeddha weergegeven

Jullie hebben vast allemaal wel eens een foto gezien van een mediterende Boeddha. De manier waarop hij wordt weergegeven ligt al honderden jaren vast, en er zijn voorbeelden voor de kunstenaars, zodat ze Boeddha-beelden op de goede manier maken. Ik heb er een voorbeeld van een mediterende Boeddha uit gehaald, zodat je kunt zien hoe alles er precies uit moet zien. Kijk maar eens naar de plaatjes. Hoe lang de armen zijn in verhouding tot het lichaam, waar de ellebogen precies moeten zitten, en hoe groot de schouders en de lengte van de nek zijn. Alles is zo bedoeld dat een Boeddha-beeld straalt van harmonie en schoonheid.

Bij het maken van een Boeddha-beeld of tekening moet de kunstenaar veel aandacht besteden aan een aantal bijzondere kenmerken. Ik zal er een paar noemen :

Op zijn hoofd heeft hij een verhoging. Dit heet "Ushnisha" in Sanskriet, de oude Indiase taal, en betekent dat Boeddha de hoogste verlichting heeft bereikt.

Zijn haar is blauw-zwart, licht krullend, erg dicht gegroeid en zijn nooit door de war, maar ligt op en tegen het hoofd.

De oorlellen zijn vergroot, en hij heeft zachte, fijne handen en voeten, lange slanke vingers en tenen, slanke, fijne voeten, mooie stralend witte glanzende tanden, zijn diepe zwarte ogen zijn half gesloten, lange wimpers en zijn lichaam heeft een gouden gloed.

Als hij in meditatie houding zit, ligt de rechtervoet op het linker bovenbeen en de linkervoet op de rechter dij, de voetzool naar boven.

Ook aan de manier waarop de handen worden weergegeven kun je iets zien :

Als de handen als een bloemknop in de schoot liggen betekent dat, dat Boeddha in diepe meditatie is.

Als hij de linker hand met de handpalm naar boven op schoot heeft, de rechterhand op de knie en de vingers van de rechterhand naar de grond wijzen, betekent dat, dat Boeddha de aarde aanroept als getuige, dat hij Verlichting heeft bereikt.

Als hij beide handen op borsthoogte houdt, en de duimen en wijsvingers van beide handen een cirkel maken en de vingertoppen van beide handen elkaar aanraken, betekent het, dat hij het wiel van de leer in beweging zet. Dat is een poëtische manier om te zeggen, dat hij alle wezens uitlegt, hoe ze verlichting bereiken kunnen.